เรื่องเล่าสยองขวัญ เจอมาจะๆ

เจอมาจะๆ เหตุการณ์เพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆ เรื่องนี้ขอเล่าเอง เนื่องจากเหตุการณ์เพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆเมื่อคืนระหว่างที่ผมกำลังขับรถกลับบ้าน วิ่งเส้นเลียบด่วนเวลาประมาณ 5 ทุ่มกว่า พอเลี้ยวเข้าถนนสุคนธสวัสดิ์ ใครอยู่แถวนั้นจะพอรู้ว่าถนนเส้นนี้ตอนกลางคืนจะเงียบๆหน่อย เข้าไปได้ไม่ถึง 200 เมตร สายตาก็ไปสะดุดเข้ากับผู้หญิงผมยาว เห็นหน้าไม่ค่อยชัด รู้แค่ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำลายสับปะรด กำลังยืนอยู่นิ่งๆ ริมถนนเหมือนรออะไรอยู่ ผมก็ไม่ได้อะไร ขับรถผ่านไป คิดแค่ว่าทำไมถึงมายืนคนเดียวดึกๆแบบนี้ พอขับรถต่อไปทางก็ยิ่งเริ่มมืดและเงียบมาก แล้วสายตาผมก็มองไปเห็นคนอยู่ริมถนนไกลๆ พอขับเข้าไปใกล้ขึ้นๆ ก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงผมยาว แต่สิ่งที่ทำให้ผมถึงกับขนลุกก็คือ เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีดำลายสับปะรด!! ตอนนั้นจิตใจมันเริ่มตุ๊มๆต่อมๆ คิดว่าทำไมผู้หญิงคนเดิมถึงมายืนอยู่ตรงนี้ได้ เหมือนในเรื่องเล่าที่หลายๆคนเจอมายังไงยังงั้น ระหว่างที่ผมคิดไปเรื่อยก็ยังคงขับรถต่อไป … Read More

ประสบการณ์ขนหัวลุก

ตายไม่รู้ตัว เรื่องเกิดจากครบครัวผมเองเกิดขึ้นเมื่อปี 2544 คือน้าสาวผมไม่สบายติดเชื้อในกระแสเลือด จนเสียชีวิตตาผมก็คือพ่อของน้าสาวผมคนที่เสียชีวิต ตาผมแกก็ไปรับศพน้าสาวผมโรงบาลเพื่อที่จะเอาศพไปเตรียมตัวทำพิธีลดน้ำาศพ บำเพ็ญกุศลต่อที่วัต แล้วครอบครัวที่บ้านก็ไปรับศพน้าผมกันหมดเลย ไม่มีใคอยู่เฝ้าบ้านสักคนปิดบ้านไปกันหมด พอตาผมไปถึงโรงบาลก็มีพระไปด้วยก็เลยทำพิธีเรียกเชิญดวงวิญญาณ น้าผมกลับบ้าน เพราะนำาผมเสียที่โรงบาล พอเอาศพนรถเพื่อที่จะไปวัด ตาผมก็ เอ่ยปากไปว่ามากับพ่อนะลูก พ่อมารับแล้ว กลับบ้านกันลูก หลังจากนั้นศพน้าผมก็ถึงวัดแล้ว ก็เตรียมจัดทำพิธีลดน้ำศพกัน ทุกคนที่บ้านก็อยู่วัดกันหมดไม่มีใครอยู่บ้านเลย เพราะยุ่งๆกันอยู่ที่วัด ส่วนอีกคนที่ยังไม่รู้ว่าหลานเสียแล้วก็คือน้องสาวของยายผม แตตามศักก็คือยายผม ที่แกยังไม่รู้ว่าหลานเสียแล้ว แกก็เพิ่งกลับจากโรงงาน มินิแบบางปะอิน รถบัสส่งพนักงานมาส่งที่หน้าบ้านพอดี แกก็เดินเข้าบ้านตามปกติ แกก็แปลกๆว่าคนในบ้านไปไหนกันหมด ที่นี้แกก็ยังไม่เข้าบ้าน … Read More